Fundacja Pomocy Młodzieży
im. św. Jana Pawła II „WZRASTANIE”
Fundacja Pomocy Młodzieży
W pięknej, malowniczej, podkarpackiej miejscowości – Łopuszka Mała – pod numerem 13, mieści się Dom dla Dzieci, prowadzony przez Fundację Pomocy Młodzieży im. św. Jana Pawła II „WZRASTANIE”, któremu patronuje bł. ks. Bronisław Markiewicz. Jest to zabytkowy dworek, z roku 1885, należący niegdyś do zacnej rodziny Pogonowskich. Po II wojnie światowej wnętrze dworku zostało doszczętnie splądrowane, a sam budynek został przejęty przez Przedsiębiorstwo Gospodarki Zwierzętami Rzeźnymi. Od lat 80. XX wieku obiekt stał w ruinie, a w 1993 roku przejęła go Fundacja „WZRASTANIE”. Dzięki ofiarnej pracy ówczesnego Pana Przewodniczącego Jana Burego i jego małżonki Weroniki, dwór odzyskał dawną świetność i do dziś pełni rolę domu dla naszych dzieci. Na miejscu dawnych zabudowań folwarcznych znajduje się boisko sportowe, a cały dom otoczony jest zielenią i pięknym, starym parkiem, który pamięta najdawniejsze czasy…
Obecnie w Domu dla Dzieci mieszka osiemnaścioro dzieci, którymi opiekuje się Koordynator oraz siedmiu wychowawców, pedagog i psycholog.
Codzienność w zabytkowym budynku nie różni się od tej w normalnym domu. Dzieci wraz z opiekunami uczą się, odrabiają lekcje, modlą się w pięknej Kaplicy, sprzątają, pomagają w codziennych pracach domowych. Tu spędzają święta, a w czasie wakacji i ferii zimowych podróżują wraz z wychowawcami po kraju, i po świecie. W zależności od potrzeb dzieci objęte są specjalistyczną opieką medyczną, psychologiczną i pedagogiczną. Staramy się zapewnić im jak najlepszy start w dorosłe życie, kładąc nacisk na edukację, rozwój ich zainteresowań, wsparcie duchowe i materialne.
Aktualności
-
Wigilijna radość w Domu dla Dzieci w Łopuszce Małej
W piątkowe popołudnie 22 grudnia, w Domu dla Dzieci w Łopuszce małej, cała Wspólnota domu wraz z zaproszonymi Gośćmi spotkała się przy wigilijnym stole. Spotkanie rozpoczęło się wyjątkowym przedstawieniem, w które zaangażowali się wszyscy wychowankowie. Po modlitwie, poświęceniu opłatków i wspólnych życzeniach wszyscy zasiedli w rodzinnej atmosferze przy wigilijnym stole.
Czytania na dziś
Select date
Dwudziesta trzecia Niedziela zwykła
Księga Izajasza 35,4-7a.
Powiedzcie małodusznym: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, by was zbawić».
Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą.
Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło wykrzyknie.
Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie; spieczona ziemia zmieni się w staw, spragniony kraj w krynice wód.
Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą.
Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło wykrzyknie.
Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie; spieczona ziemia zmieni się w staw, spragniony kraj w krynice wód.
Księga Psalmów 146(145),7.8-9a.9bc-10.
Bóg wiary dochowuje na wieki,
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych,
wypuszcza na wolność uwięzionych.
Pan przywraca wzrok ociemniałym,
Pan dźwiga poniżonych,
Pan kocha sprawiedliwych,
Pan strzeże przybyszów.
Ochrania sierotę i wdowę,
lecz występnych kieruje na bezdroża.
Pan króluje na wieki,
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych,
wypuszcza na wolność uwięzionych.
Pan przywraca wzrok ociemniałym,
Pan dźwiga poniżonych,
Pan kocha sprawiedliwych,
Pan strzeże przybyszów.
Ochrania sierotę i wdowę,
lecz występnych kieruje na bezdroża.
Pan króluje na wieki,
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.
Ewangelia wg św. Marka 7,31-37.
Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu.
Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę.
On wziął go na bok, osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka;
a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: Otwórz się.
Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić.
Jezus przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali.
I przepełnieni zdumieniem mówili: «Dobrze wszystko uczynił. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę».
Fragment liturgicznego tłumaczenia Biblii Tysiąclecia, © Wydawnictwo Pallottinum
By codziennie mogli Państwo otrzymywać tekst Ewangelii, prosimy się zarejestrować : ewangelia.org
Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę.
On wziął go na bok, osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka;
a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: Otwórz się.
Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić.
Jezus przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali.
I przepełnieni zdumieniem mówili: «Dobrze wszystko uczynił. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę».
Fragment liturgicznego tłumaczenia Biblii Tysiąclecia, © Wydawnictwo Pallottinum
By codziennie mogli Państwo otrzymywać tekst Ewangelii, prosimy się zarejestrować : ewangelia.org
Nasz Patron
